"Uwięzieni w słowach rodziców" - A. Kozak, J. Wasilewski
Najnowsza recenzja! Jedna z ciekawszych pozycji, jakie dostałam ostatnio do recenzji. Książka o psychologii, o relacji dziecka z rodzicem i o tym jak słowa wypowiedziane przez rodzica do dziecka w dzieciństwie wpływają na późniejsze życie dorosłe.
"Uwięzieni w słowach rodziców" to książka autorstwa Jacka Wasilewskiego - socjolingwisty oraz Agnieszki Kozak - psychologa i psychoterapeuty.
Liczba stron: 371Rok wydania: 2022Wydawnictwo: Helion S. A. - wydawnictwo Sensus [klik]
Spis treści obejmuje:- Zaklęcia zakazu
- Zaklęcia nakazu
- Słowa, które zdejmują moc zaklęcia
- Zakończenie
Na pewno każdy z nas nie raz usłyszał w dzieciństwie: - nie rób tego, pobrudzisz się,
- nie płacz - chłopcy nie płaczą
- nie skacz przez płot, dziewczynki tak nie robią
- zły pan przyjdzie i Cię zabierze jak będziesz niegrzeczny
- nie rób tak, bo co ludzie powiedzą.
Nie zdajemy sobie sprawy z tego jak bardzo wpłynęły na nas takie zakazy/nakazy praktykowane przez rodziców w okresie dzieciństwa! To właśnie taki temat w książce poruszyli autorzy.
Cały zamysł książki to 3 części główne, z których pierwsza dotyczy właśnie szerokiej analizy "zaklęć" rzucanych przez rodziców. Autorzy podjęli właściwie każdy ważny temat wychowania: od złości dziecka, przez płacz, zabawę, żarty oraz wiele wiele innych. W tej części często znajdziemy dodatkowe dialogi i opisy prosto z gabinetu psychologicznego, które pokazują nam realne sytuacje - problemy w dorosłym życiu będące skutkiem "zaklęć rzuconych przez rodziców". 
Każdy taki problem został w książce w pełni przeanalizowany i wyjaśniony. 
Każdy zawiera podfragment pt. "powikłania jakie niesie zaklęcie", w którym autorzy uświadamiają nam jaką krzywdę wyrządzimy sobie lub/i wyrządzamy jeśli dalej postępujemy zgodnie z tym, co usłyszeliśmy w dzieciństwie (np. jeśli mężczyzna w dorosłym życiu odmawia sobie łez i smutku, ponieważ "chłopacy nie płaczą" - z pewnością doświadczy prędzej czy później problemów natury psychologicznej, ponieważ każdy z nas bez względu na płeć ma prawo do łez, które dają ukojenie i przynoszą ulgę - nie ważne czy jesteśmy delikatnymi kobietami czy prawdziwymi samcami alfa). 
W każdym takim fragmencie znajdziemy również wyjaśnienie, dlaczego rodzice mówili nam tak, a nie inaczej oraz rozwiązania, które mają zdjąć "zaklęcie".
W ostatniej części autorzy podjęli się analizy słów, których choć teoretycznie używamy na co dzień to jednak często bez emocji, bez znaczenia i głębszych uczuć. W tej części dowiemy się jak wybaczać, aby wybaczyć lub jak przepraszać, aby przeprosić. Ten rozdział jest naprawdę ważny. Czy zdajemy sobie sprawę z tego, że nasze słowa często nie niosą ze sobą żadnej wartości? Jeśli przeczytamy ten fragment książki na pewno to zrozumiemy. 
- Zaklęcia zakazu
- Zaklęcia nakazu
- Słowa, które zdejmują moc zaklęcia
- Zakończenie
Na pewno każdy z nas nie raz usłyszał w dzieciństwie:
- nie rób tego, pobrudzisz się,
- nie płacz - chłopcy nie płaczą
- nie skacz przez płot, dziewczynki tak nie robią
- zły pan przyjdzie i Cię zabierze jak będziesz niegrzeczny
- nie rób tak, bo co ludzie powiedzą.
Nie zdajemy sobie sprawy z tego jak bardzo wpłynęły na nas takie zakazy/nakazy praktykowane przez rodziców w okresie dzieciństwa! To właśnie taki temat w książce poruszyli autorzy.
Cały zamysł książki to 3 części główne, z których pierwsza dotyczy właśnie szerokiej analizy "zaklęć" rzucanych przez rodziców. Autorzy podjęli właściwie każdy ważny temat wychowania: od złości dziecka, przez płacz, zabawę, żarty oraz wiele wiele innych. W tej części często znajdziemy dodatkowe dialogi i opisy prosto z gabinetu psychologicznego, które pokazują nam realne sytuacje - problemy w dorosłym życiu będące skutkiem "zaklęć rzuconych przez rodziców".
Każdy taki problem został w książce w pełni przeanalizowany i wyjaśniony.
Każdy zawiera podfragment pt. "powikłania jakie niesie zaklęcie", w którym autorzy uświadamiają nam jaką krzywdę wyrządzimy sobie lub/i wyrządzamy jeśli dalej postępujemy zgodnie z tym, co usłyszeliśmy w dzieciństwie (np. jeśli mężczyzna w dorosłym życiu odmawia sobie łez i smutku, ponieważ "chłopacy nie płaczą" - z pewnością doświadczy prędzej czy później problemów natury psychologicznej, ponieważ każdy z nas bez względu na płeć ma prawo do łez, które dają ukojenie i przynoszą ulgę - nie ważne czy jesteśmy delikatnymi kobietami czy prawdziwymi samcami alfa).
W każdym takim fragmencie znajdziemy również wyjaśnienie, dlaczego rodzice mówili nam tak, a nie inaczej oraz rozwiązania, które mają zdjąć "zaklęcie".
W ostatniej części autorzy podjęli się analizy słów, których choć teoretycznie używamy na co dzień to jednak często bez emocji, bez znaczenia i głębszych uczuć. W tej części dowiemy się jak wybaczać, aby wybaczyć lub jak przepraszać, aby przeprosić. Ten rozdział jest naprawdę ważny. Czy zdajemy sobie sprawę z tego, że nasze słowa często nie niosą ze sobą żadnej wartości? Jeśli przeczytamy ten fragment książki na pewno to zrozumiemy.
Podsumowując: Książka jest naprawdę warta polecenia. Uważam, że każda dorosła osoba powinna ją przeczytać i zmierzyć się z wieloma problemami, które są w niej przedstawione. Z pewnością każdy z nas "niesie ze sobą w życiu" jakiś problem, który został "uformowany" już w okresie dzieciństwa na skutek tego jak wychowywali nas rodzice i co nam przekazywali. Książka może nam pomóc odnaleźć problem i podjąć terapię. A przede wszystkim pokaże nam jak nie wychowywać własnych dzieci, ale co zrobić, aby mogły wejść w dorosłe życie jako ludzie pewni siebie, ale wrażliwi i z pełną akceptacją swojej osoby.
Plusy: Prosty język, dosadny. Ta książka trafia do czytelnika, zmusza go do przemyśleć i analiz. Tego właśnie oczekuję od takich pozycji. Książka nie jest ciężka w odbiorze, czego obawiałam się czytając już wiele takich pozycji.
Minusy: Brak.
Moja ocena: 10/10
Miłej lektury!
Zapraszam na stronę na Facebook'u tutaj [kliknij i wejdź].
Jeśli zechcesz - możesz mnie także wesprzeć przez Patronite tutaj [klik].
Jeśli zechcesz - możesz mnie także wesprzeć przez Patronite tutaj [klik].
****************************************************************
Udostępniajcie jeśli macie ochotę! :)
Bardzo proszę o uszanowanie mojego autorstwa do zdjęć i przepisów :)
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Bardzo proszę o uszanowanie mojego autorstwa do zdjęć i przepisów :)
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Art. 78. 1.
Chciał(a)byś mnie wesprzeć?
.JPG)
Komentarze
Prześlij komentarz